Założone w Warszawie ugrupowanie obejmowało swoim zasięgiem nie tylko stolicę, ale także Lublin, Siedlce, Radom, Kraków. Pilecki postanowił jednak rozszerzyć działalność swojej organizacji o ludzi zamkniętych w Oświęcimiu. Wykorzystał łapankę na ulicach Warszawy, by dostać się do obozu. Przekroczył bramę Oświęcimia 22 września 1940 roku w drugim transporcie warszawskim, otrzymał numer 4859. Przez pierwsze tygodnie obserwował więźniów, poznawał życie w obozie i nastroje osadzonych. Zorientował się, że mimo wyniszczających warunków, stałego zagrożenia śmiercią, przejmującego uczucia głodu i zimna, pomimo bicia i terroru ludzie wykazują przemożną chęć odzyskania wolności. Postanowił zorganizować i zjednoczyć więźniów. Zaczął tworzyć zalążki konspiracji, wybierając ludzi budzących absolutne zaufanie, o silnej osobowości i motywacji do działania. Początkowo byli to ludzie wywodzący się z Tajnej armii Polski, którzy znaleźli się w Oświęcimiu. Stopniowo organizacja rozrastała się, w jej szeregi przyjmowani byli nowi członkowie. Pilecki starał się nawiązać łączność z Komendą Główną ZWZ AK w Warszawie. Chciał przekazywać informacje o nieludzkich warunkach życia w obozie, o okrucieństwie Niemców i o możliwościach zbrojnego powstania więźniów przeciwko ich oprawcom. Gdy nadarzyła się okazja, przesłał raport do stolicy. Postarał się, by członkowie organizacji byli na bieżąco informowani o sytuacji w kraju. W tym celu zdobyli radio i wtajemniczeni więźniowie słuchali nocami komunikatów BBC. Później polecił wybudować radiostację, przekazywał światu dane o liczebności nowych transportów, o wysokiej śmiertelności i nieludzkich warunkach życia w obozie. W Oświęcimiu działały też inne organizacje konspiracyjne. Witold Pilecki doprowadził do ich zjednoczenia, dzięki czemu obozowe podziemie liczyło przeszło tysiąc osób. Niemcy jednak szybko zorientowali się o istnieniu prężnej struktury podziemnej. Na wiosnę 1942 roku zaczęły się pierwsze aresztowania. Rozstrzeliwano podejrzanych o działalność konspiracyjną, organizacja została osłabiona. Pilecki wiązał porwane nici swojej tajnej siatki. W końcu postanowił uciec, by wymóc na Warszawie decyzję o rozpoczęciu powstania w obozie. Z dwoma inymi więźniami opuścił obóz w Wielkanoc 1943 roku. Wędrując nocami otarli do Bochni, gdzie czekali na nich przyjaciele i nowe dokumenty. Dowództwo AK nie wyraziło zgody na akcję zbrojną w Oświęcimiu ze względu na związane z tym liczne ofiary. Pilecki na wolności kontynuował walkę z okupantem. Wziął udział w Powstaniu Warszawskim, a po wojnie, wierny żołnierskiej przysiędze, kierował wywiadem II Korpusu generała Władysława Andersa. Aresztowany pod fałszywym zarzutem współpracy ze Stanami Zjednoczonymi i po fikcyjnym procesie, skazany został na karę śmierci. Rozstrzelano go 25 maja 1948 roku. (źródło: www.tvp.com.pl)
Produkcja: 1998
Premiera TV: brak informacji
Reżyseria:
Muzyka:
(konsultacja muzyczna)
Obsada:
narrator
01.141025
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz